Er waren kandidaten genoeg om op internationalisering te
gaan. We begonnen met negen in Suriname geïnteresseerde studenten. Toen er
bekend gemaakt werd dat er slechts twee plaatsen waren en er ons om een tweede
keuze gevraagd werd, kwam een overlevingsdrang naar voren om een van die twee
plaatsen te veroveren. Een overtuigende motivatiebrief was dus een must.
Met dank aan Wouter voor het lenen van zijn professioneel oog.
Waarom wil ik op internationalisering? Als ik mezelf die
vraag stel, stuit ik op één antwoord. Ik wil mezelf ontwikkelen in de
breedst mogelijke zin van het woord. Mezelf ontplooien en ontdekken, als
leerkracht maar zeker ook als persoon.
HOE IK HOOP AAN MEZELF TE WERKEN ALS LEERKRACHT…Stage
doen in een ontwikkelingsland zal me tot de essentie brengen van het onderwijs.
Wanneer je beperkt bent in infrastructuur en middelen ben je genoodzaakt om
naar de basis van het lesgeven terug te keren. Dat betekent dat je de
creativiteit en inventiviteit in jezelf moet kunnen aanspreken. Dat zie ik voor
mezelf als een grote uitdaging en ik ben ervan overtuigd dat dit mijn visie op
(goed) onderwijs zal opentrekken. Het leren ‘meer doen met minder’ vergt grote
aanpassingen aan de stijl van lesgeven en dat is een boeiende uitdaging. Ik ben
iemand die af en toe gestuurd moet worden en ik vraag dan ook vaak om feedback
en bevestiging. Het zou me goed doen om de stabiliteit van begeleiding te leren
loslaten en meer verantwoordelijkheid te kunnen/mogen/moeten nemen.
HOE IK HOOP AAN MEZELF TE WERKEN ALS PERSOON…Ik ben
opgegroeid in een rustige wijk in het hartje van de stad Sint-Niklaas. Daardoor
hebben mijn zus en ik van kindsbeen af altijd met onze fiets overal terecht
gekund. Ik ben dus nooit echt vanonder onze kerktoren moeten komen. Dit is dus
dé kans om mijn horizonten te verbreden en iets van de wereld te zien! De
verantwoordelijkheid om zelf in te staan voor het slagen van een internationaal
en daarbovenop een ontwikkelingsproject verplicht het aanspreken van vele
vaardigheden. De factor ‘Zelfstandigheid’ is daarin uiteraard zeer
omvangrijk.Een ander aspect is ook het integreren in een andere cultuur, een
andere manier van leven. Ik zou heel graag mezelf ‘tegenkomen’. Dat klinkt
misschien bizar, maar in het leven moet je vooral overeenkomen met jezelf, en dat
kan volgens mij enkel als je tevreden bent over jezelf als persoon en jouw
eigen persoonlijkheid – ook de kleine kantjes – ten volle kan inschatten.
Daarom vind ik het belangrijk om voortdurend te blijven werken aan mezelf.
Daarvoor zou een ontwikkelingsstage van drie maanden een unieke, uitgelezen
kans zijn.
