Visumaanvraag

Paperassen en nog eens paperassen. Na twintigduizend keer de inhoud van de bruine enveloppe te checken, vertrek ik naar de post. Een toevallige weerzien met klasgenoot, Marjolein Stuer, die m'n aangetekende brief met haar deskundigheid secuur in orde bracht. Bedankt!

Tropisch instituut

Met voorschriftjes, identiteitskaart en opnieuw een hoopje geld rijd ik naar Antwerpen. In m'n hoofd circuleert 'Goh! Komaan! Je bent die spuitjes ondertussen wel gewoon!'. Dat kalmeerde me toch wel een beetje, denk ik, hoop ik... Ik was blijkbaar niet de enige die geen buiktyfus, gele koorts of polio wenste te krijgen. Desalniettemin ging het wachten wel vlotjes. Het vaccinatieboekje kon aangevuld worden. Enkele telefoontjes waren wel nodig over babypokjes e.d., maar mission accomplished.
De week daarna hebben nog nooooooit zoveel mensen me een 'bemoedigend bovenarmklopje' gegeven!
Awwww!! Maar dodelijke ziektes zijn dan toch al uitgesloten :).

Jureringsgesprek VLIR-UOS

Stresssss!! Na uren gespendeerd te hebben aan het schrijven van mijn epistel (a.k.a. mijn beursaanvraag), mogen we nu onszelf gaan verdedigen in HUB Brussel. Een kwartiertje kregen we tijd om onszelf te promoten. Gelukkig zijn we natuurlijk met twee om door dit vuur te gaan. Eva en ik bereidde ons op de trein nog even voor. Het gaat toch maar om 1000 euro (!). De ervaring die we zullen opdoen zal onbetaalbaar zijn, sussen we elkaar toe bij het overdenken van de kleine kans op een beurs. Conclusie: wees jezelf! Meer kan je eigenlijk niet doen...

Na veel gangen, en trappen, en liften bereikten we het jureringslokaal. De deuren waren doorzichtig wat echt een rare spanning bij de kandidaten teweegbracht. Soit, het was aan mij. Nog eens goed uitgeademd, pipi gedaan (op toilet welteverstaan) en met een smile binnengegaan.
Vraag 1: Wat is de ontwikkelingsrelevantie van uw ontwikkelingsstage?
Vraag 2: Duidt de millenniumdoelstellingen die in je promotiebrief van de docenten stonden.
Vraag 3: Wat bedoel je met een openbare school?
Vraag 4: Hoe komt dat er twee verschillende stagescholen op je formulier staan?
...

Ik heb het gevoel dat dit zeer vlot verliep! Enkel dat van die promotiebrief dan...
Op hoop van zegen!

Aanvraag paspoort

Ook dat hebben we nodig! Vandaag vlug eventjes naar het stadhuis met twee fotootjes en een hoopje geld. Binnen 10 werkdagen ben ik dus officieel welkom buiten Europa! Het doet wel een beetje pijn om m'n vorige paspoort van Zuid-Afrika ongeldig te laten maken, maar dat is voor het goede doel. 16 december zien jullie mij terug, mensjes!

Voorbereidingsdag VLIR-UOS

Weer zo'n nieuw avontuur: met drie vrouwen naar Gent. Wist ik veel dat je daar een parkeerticketje nodig had... Tot mijn grote verbazing kwam ik daar mijn lieve nicht, Marieke, tegen die naar Zuid-Afrika op ontwikkelingsstage trekt.. Een verrassend weerzien. Na een inleidend woordje van de verantwoordelijke begonnen we aan een dag vol workshops. 

Voorbereidingsdag SPS

Op deze dag hadden wij  het onder andere over de stand van zaken met betrekking tot onze plaatsing, het project, onze verblijfplaats maar ook over regels en procedures die belangrijk zijn voor ons verblijf in Suriname. We leerden ook de vrijwilligers en stagiaires kennen die tegelijk met ons in Suriname zullen vertoeven. Ik leerde ook dat het binnenland toch wel een stukje anders is dan de hoofdstad. ;-)

Stageschool is bekend

Na een heel gepuzzel en mailverkeer is onze stageschool definitief. Een grote opluchting was vooral de verbetering van 6,3 km. In Paramaribo zelf zullen we ons met de fiets verplaatsen. De scholengemeenschap van Arya Dewaker waar we stage lopen bevindt zich eigenlijk in dezelfde straat, op 1,1 km van ons achterhuisje. 

Tempel Arya Dewaker

Arya Dewaker is de naam van de hindoeïstische vereniging die een van de grootstehindoetempels van Suriname bouwde. Het heiligdom trekt veel bezoekers uit de hele wereld, zowel hindoes als niet-hindoes. 

Beursaanvraag VLIR-UOS

De strijd met het aanvraagformulier is begonnen. Aangezien nog heel veel vragen voor mij ook nog onbeantwoord blijven,  was het een hele opgave om onszelf te verkopen en de jury van de Vlaamse Interuniversitaire Raad te overtuigen van de ontwikkelingsrelevantie van onze trip. Bovendien ben ik niet echt een schrijverstalent. Gelukkig kon ik rekenen op een ervaringsdeskundige. Na uren bloed, zweet, tranen en een gebroken glas was het pronkstuk klaar! In mijn hoofd zwaaiden de juryleden al met de hoogste scorebordjes. Maar goed, we blijven met de voetjes op de grond. De kans dat ik een beurs krijg is nu eenmaal niet groot.

Toestemming gastgezin

Joepie! vandaag belde ik met de Surimama! We mogen bij haar en haar familie verblijven! Het gastgezin woont in het centrum van Paramaribo (Johan Adolf Pengelstraat 120). De vrouw des huizes is Loris Ham Sooi. Zij is lerares-directrice lager onderwijs. De heer des huizes is Renaldo Sheikkariem, docent bosbouw aan de Anton de Komuniversiteit. Zij hebben 4 kinderen en wonen op de eerste verdieping. Op de gelijkvloers zijn er 3 slaapkamers, keuken, badkamer, toilet, woonkamer met tv. Deze zijn allemaal onafhankelijk van de bovenverdieping.  Achter op het erf is ook nog een achterhuisje waar plaats is voor 2 à 3 personen. De eerste week zullen we op de gelijkvloers blijven en daarna verhuizen Eva en ik voor 11 weken naar het achterhuisje! Iets waar ik erg naar uitkijk!

Vliegtuigtickets

Het staat vast! Nu kunnen we niet meer terug, want onze vliegtickets zijn geboekt! Wie graag eens een bezoekje brengt, rekent best op een 1 000-tal eurootjes... Pfjoew!

Informatieavond KaHo (3)

Een presentatie door oud-studenten die ervaringen en informatie over het land delen.

Dit is wat ik er nog van heb onthouden: 

• De slogan van de NMBS geldt blijkbaar ook voor het lokale bussysteem.
• Hey, een toeristenvisum is okay.
• Muggen, muggen, muggen. Shotgun op Wouter's klamboe!
• Eten, eten, eten. Suriname is naar verluid niet goed voor de lijn.
• Smeren, smeren, smeren. De zon is een geniepig dingk!

Informatieavond KaHo (2)

Dit stond vandaag op het programma: beursaanvraag, administratie, veiligheid en gezondheidsaspecten. Wat me bijgebleven is…

• Let op voor Malaria (maar voor ons valt dit heus mee)!
• Gebruik je logisch verstand!
• En volg je buikgevoel!

Dat 'buik'-gedeelte is misschien gedeeltelijk in omvang geminderd, maar dat '-gevoel' zit wel snor, hoor.

Informatieavond KaHo

Hierin heb ik me 3 uur mogen verdiepen: visie op ontwikkelingssamenwerking, de millenniumdoelstellingen en interculturele competenties. Interessant, toch!

We kregen een boekje met verschillende casussen die zich kunnen voordoen met thema's zoals privacy, waarden en normen, afdingen, enz. En ik kreeg uiteraard de symboliek mee achter de twee ijsbergen...

Op deze avond maakten we kennis met twee meisjes van de campus Aalst die in dezelfde periode in Paramaribo zullen verblijven. Het is toch fijn altijd om lotgenoten tegen te komen. Ik denk dat we het daar heel goed zullen doen, meiskes!

Informatiebijeenkomst SPS

Stichting Projecthulp Suriname vertelde ons wat in hun begeleidingspakket zit. En dat is niet min!

• Gratis informatiedag in Nederland of België
• Voorbereidingsdag in Nederland
• Bemiddeling en plaatsing op project van keuze
• Bemiddeling accommodatie dichtbij project.
• Eigen  SPS-kantoor in hartje Paramaribo dat  4 dagen in de week open is
• SPS-begeleider die 24/7 bereikbaar is in geval van calamiteiten.
• Airport transfer bij aankomst.
• Welkomstpakketje en simkaart.
• Begeleiding naar project op de 1e dag van aanvang.
• Bemiddeling fietshuur (doorverwijzing adressen)
• Bemiddeling korting toeristische activiteiten.
• Gezamenlijke activiteiten met andere vrijwilligers
• SPS begeleider die begeleidingsgesprekken voert gedurende projectperiode.
• Op de eerste dag van je stage of vrijwilligerswerk gaan we met je mee om je de route van je verblijfplaats naar het project te laten zien, en om je aan je nieuwe collega's voor te stellen. Dit geeft ons gelijk de kans om de gemaakte afspraken, die we tussen jou en de organisatie hebben gemaakt, gezamenlijk nog eens door te nemen. Met de route in je hoofd en de afspraken helder op papier, staat niets dan een succesvolle periode in Suriname nog in de weg.
• Wij brengen SPS-vrijwilligers  graag met elkaar in contact. Dit biedt niet alleen de mogelijkheid om snel en gemakkelijk een gezellig sociaal netwerk Suriname op te bouwen, maar ook om met elkaar uitstapjes en weekendjes weg te plannen. Net als de praktische voordelen van onderling contact, zoals bijvoorbeeld het eventueel samen delen van een auto. Zo zul je als SPS- vrijwilliger er niet snel alleen voor komen te staan in Suriname. We organiseren regelmatig gezellige avonden en uitstapjes met andere SPS-deelnemers Ook organiseren we maandelijks een etentje of barbecue voor SPS- vrijwilligers.
• Als je gedurende je verblijf gaat reizen in Suriname, kunnen wij voor je bemiddelen. Met diverse tourorganisaties hebben wij goed contact waardoor jij als vrijwilliger wellicht goedkoper kan reizen binnen Suriname.

Wouter’s blog

Aaaah! Eindelijk wat tijd om mezelf wat te verdiepen. En dan is Wouter’s blog van 2009 ideale lectuur! Een ware aanrader als je graag in de sfeer komt en in je broek wil doen van het lachen, want dat heb ik meerdere keren gedaan.

Motivatiebrief

Er waren kandidaten genoeg om op internationalisering te gaan. We begonnen met negen in Suriname geïnteresseerde studenten. Toen er bekend gemaakt werd dat er slechts twee plaatsen waren en er ons om een tweede keuze gevraagd werd, kwam een overlevingsdrang naar voren om een van die twee plaatsen te veroveren. Een  overtuigende motivatiebrief was dus een must. Met dank aan Wouter voor het lenen van zijn professioneel oog.

Waarom wil ik op internationalisering? Als ik mezelf die vraag stel, stuit ik op één antwoord. Ik wil mezelf ontwikkelen in de breedst mogelijke zin van het woord. Mezelf ontplooien en ontdekken, als leerkracht maar zeker ook als persoon. 

HOE IK HOOP AAN MEZELF TE WERKEN ALS LEERKRACHT…Stage doen in een ontwikkelingsland zal me tot de essentie brengen van het onderwijs. Wanneer je beperkt bent in infrastructuur en middelen ben je genoodzaakt om naar de basis van het lesgeven terug te keren. Dat betekent dat je de creativiteit en inventiviteit in jezelf moet kunnen aanspreken. Dat zie ik voor mezelf als een grote uitdaging en ik ben ervan overtuigd dat dit mijn visie op (goed) onderwijs zal opentrekken. Het leren ‘meer doen met minder’ vergt grote aanpassingen aan de stijl van lesgeven en dat is een boeiende uitdaging. Ik ben iemand die af en toe gestuurd moet worden en ik vraag dan ook vaak om feedback en bevestiging. Het zou me goed doen om de stabiliteit van begeleiding te leren loslaten en meer verantwoordelijkheid te kunnen/mogen/moeten nemen. 

HOE IK HOOP AAN MEZELF TE WERKEN ALS PERSOON…Ik ben opgegroeid in een rustige wijk in het hartje van de stad Sint-Niklaas. Daardoor hebben mijn zus en ik van kindsbeen af altijd met onze fiets overal terecht gekund. Ik ben dus nooit echt vanonder onze kerktoren moeten komen. Dit is dus dé kans om mijn horizonten te verbreden en iets van de wereld te zien! De verantwoordelijkheid om zelf in te staan voor het slagen van een internationaal en daarbovenop een ontwikkelingsproject verplicht het aanspreken van vele vaardigheden. De factor ‘Zelfstandigheid’ is daarin uiteraard zeer omvangrijk.Een ander aspect is ook het integreren in een andere cultuur, een andere manier van leven. Ik zou heel graag mezelf ‘tegenkomen’. Dat klinkt misschien bizar, maar in het leven moet je vooral overeenkomen met jezelf, en dat kan volgens mij enkel als je tevreden bent over jezelf als persoon en jouw eigen persoonlijkheid – ook de kleine kantjes – ten volle kan inschatten. Daarom vind ik het belangrijk om voortdurend te blijven werken aan mezelf. Daarvoor zou een ontwikkelingsstage van drie maanden een unieke, uitgelezen kans zijn.

Intentieverklaring

Tijd om alles officieel te maken. Ik ben klaar om me aan te melden als kandidaat voor internationalisering. Het aankruisen van het vakje ‘Lange periode buiten Europa’ geeft toch een zekere kick… Spannend!

Presentatie door Wouter

Uitgenodigd ten huize Coupé-Cappaert, kreeg ik een persoonlijke presentatie met een glaasje Borgoe-Cola in de hand. Een tal aan dia’s die me steeds meer van het land leerde kennen. De geschiedenis, bezienswaardigheden, kriebeldiertjes, kostenplaatje, enz. Wouter haalde met assistentie van Anke alles uit de kast om me warm te krijgen voor het Surinaams paradijs. En daar slaagden ze dubbel en dik in!

Infosessie internationalisering

Yes! Een infosessie die bedoeld is voor tweedejaars en dus ook voor mij dit jaar!Een vijftiental student van uit onze opleiding kwamen opdagen. Geen van deze hadden een specifieke bestemming in hun hoofd. Met Suriname in mijn achterhoofd luisterde ik aandachtig naar de presentatie van meneer Mennes, verantwoordelijke van ‘internationalisering’. Na de uiteenzetting kwamen toch enkele twijfels. Kiezen voor een internationale stage is geen gemakkelijk traject. Er komt ontzettend veel voorbereiding en hectische periodes bij kijken. Maar na enkele gesprekken met docenten, vrienden en familie blijf ik toch bij die keuze.Ik zou het me m’n hele leven beklagen, moest ik deze kans niet gegrepen hebben.