De strijd met het aanvraagformulier is begonnen. Aangezien
nog heel veel vragen voor mij ook nog onbeantwoord blijven, was het een
hele opgave om onszelf te verkopen en de jury van de Vlaamse
Interuniversitaire Raad te overtuigen van de ontwikkelingsrelevantie van onze
trip. Bovendien ben ik niet echt een schrijverstalent. Gelukkig kon ik rekenen
op een ervaringsdeskundige. Na uren bloed, zweet, tranen en een gebroken glas
was het pronkstuk klaar! In mijn hoofd zwaaiden de juryleden al met de hoogste
scorebordjes. Maar goed, we blijven met de voetjes op de grond. De kans dat ik
een beurs krijg is nu eenmaal niet groot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten