Dag 25

Dag lieve volgertjes!

Het piekte toch wel toen na een uur en half slapen de wekker om 6h30 ging. Laat ons stellen dat het deze ochtend niet zo'n uitgebreid ontbijt was. Met de maskers in onze boekentas waren we klaar voor het carnavalsfeest op school. De kinderen waren prachtig verkleed! Oordeelt u zelf maar...

Op het schoolerf is een groot afdak waar normaal gezien de auto's van de juffen worden geparkeerd. Maar vandaag maakten de auto's plaats voor een muziekinstallatie, een heleboel stoeltjes en een clown. De Surinaamse clown die zijn gezicht wit had geschminkt had de taak om de hele school tot 11h bezig te houden.

Dat deed hij door elke klas een andere uitdaging te geven. Zo moesten de eersteklassers bijvoorbeeld een bal en een flesje doorgeven in een kring en wanneer de muziek stopte, kregen de kinderen die het vasthielden een cadeautje. Tussen de vierde- en de vijfdeklassers was er dan een dancebattle. Eva en ik stonden met open mond te kijken en enkele ogen zijn uit hun kassen gevallen. We hebben nog nooit kinderen zo zien dansen! Ze veranderden in een oogwenk tot professionele dansers en danseressen waarbij het leek alsof ze gewoon waren om elke week de show te stelen in een discotheek. Menig lichaamsdelen werden losgeschud...

Als afsluiter was er een wedstrijd waarbij een jury na enkele show-/catwalkrondes moesten beslissen wij miss en mister Carnaval werd. Uiteraard duidde de clown de stagiaires aan als juryleden samen met nog 3 andere juffen. Op het einde moesten wij natuurlijk ook eens een praalrondje maken. We mochten elk 10 cadeautjes uit een zak nemen en uitdelen aan de liefste kindjes. Ik merk dat ik de kindjes hier echt al doodgraag zie en in mijn hart wil meenemen naar huis. Gek dat we nu al denken aan hoe hard we ze zullen missen en hoe moeilijk het afscheid zal zijn. En ik vermoed dat dat wederzijds is...

Om half 12 (nuja 5 voor 12) werden we opgehaald voor de vreemdelingendienst. De politieagent aan het loket zag dat we Belgen waren en zei iets over de muziekgroep Kloesho. Na het vallen van enkele dollars begrepen we dat hij Clouseau bedoelde.

Soit, na deze nutteloze anekdote mochten we Diego bellen om ons terug komen op te pikken. We hoopten dat zijn motor goed gesmeerd was want we wilden zo snel mogelijk in ons bedje kruipen. We hadden niet echt ingecalculeerd dat we nog een uur moesten wachten. Gelukkig was er een reddende engel: de mevrouw aan het kraampje met broodjes en drinken. We vonden gelukkig een bankje (balk) waar we onze vondst konden verorberen en wat uitrusten. Dat laatste nam ik blijkbaar heel letterlijk.

Over die middag is er niet veel te vertellen. Zzzzzzz...
We vermoeden dat het nog een rustig avondje wordt.

Blogje hier, blogje daar. En de uren van de dag zijn weer bijna verstreken.
Elke dag verbazen we ons over hoe de tijd hier vliegt!

Maar morgen weer een nieuwe dag!

Dikke kus!

Dag 24

Dag lieve volgertjes!

Deze morgen brak mijn hartje toen ik het Braziliaanse meisje weer zag huilen tijdens de vlaggenparade. Dat stond dan in een verrassend contrast met wanneer ik haar met een nieuw vriendinnetje zag spelen. Ik wilde de directrice net voorstellen om een gevoelsmeter voor haar te maken waarop ze ook kan aanduiden a.d.h.v. tekeningetjes in denkballonnetjes waarom ze huilt. Toen ik haar dan zag giechelen met een ander meisje, nam ze mijn hand om mee te spelen. Ik nam de proef op de som en testte de gevoelsmeter uit. Ze begreep het perfect en tekende zelf waarom ze zich (on)gelukkig voelt. Weer een stap(je) vooruit!

Het is weer een 'gezonde voeding'-dagje. Eerst her en der nog wat juffen vervangen en we vlogen erin! Natuurlijk waren weer een aantal kinderen hun eetdagboekje vergeten (ohja, hier gebeurt dat ook), maar daar pasten we wel een mouwtje aan. Je voelt dat kinderen onze manier van lesgeven niet gewoon zijn. Ze worden wild enthousiast bij elke interactie en je hoort ze niet wanneer ze iets moeten doen dat ze gewoon zijn (zoals dingen overschrijven van het bord). Hopelijk kunnen we ondanks de misschien drukkere lessen de kinderen stimuleren om zelf tot leren te komen zonder de controle te verliezen.

Onderweg naar huis zagen we in de Domineestraat dat in Shana alles werd verkocht voor 50%! Geef toe, daar konden we toch niet zomaar voorbij fietsen! We kwamen buiten met en totaal 2 shortjes, 1 topje, 2 T-shirts en 1 vestje voor een belachelijke prijs ;-)! Topdag!

Omdat het morgen carnaval is, en wij niet echt verkleedkledij voorzien hadden, maakten we een masker. Samen werden we 'kat en muis'...

Ik haalde m'n hartje nog eens op dankzij het papa-skype-uurtje. Dankjewel! Ik zie jullie zo graag!

Laatste tijd kreeg ik last van een bolletje in de plooi van mijn wijsvinger. Bleek dat het eigenlijk een blaar was die na maanden een eeltlaagje had gekregen en begon te ontsteken. Gelukkig hebben we mama Sheik die zich wel eens in een verpleegster wilde vermommen. Doorprikt, een beetje alcohol over, een pleistertje en hopelijk geneest het snel.

Toen ik na een tijdje terug beneden kwam, speelde zich het volgende tafereel af:

Eva zit in de zetel living in de living. Eline staat in de deuropening.
Eva: Eline! Moet ge nu ies wa weten?!
Eline: Graag.
Eva: Ik kreeg net een mail van de hogeschool!
Eline: Ah?
Eva: Ik heb een beurs gekregen!

Eline maakt een horlepiepje
(deels omdat we op voorhand afspraken dat we delen wanneer een van ons een beurs zou krijgen)

Eline checkt haar mailbox en komt achter de hoek.
Eva: En?!
Eline staat gebukt met handen voor de mond en knikt.

(Alles gebeurt vanaf hier in slowmotion)
Eva en Eline springen recht, slaken een gil, rennen baywatch-gewijs naar elkaar en vliegen elkaar in de armen.

Voor de duidelijkheid: Eva en ik kregen beiden een KaHo-beurs! Dit was voor ons een grote verrassing aangezien we er eigenlijk niet meer op durfden te hopen en ook een opluchting omdat koken toch nog altijd geld kost.

We hadden sowieso afgesproken om eens een donderdag-Havana-avond (discotheek) mee te maken, want blijkbaar is het daar supergezellig en leer je daar de echte Surinaamse muziek en dansmoves kennen. Omdat we telkens stage hebben op vrijdag ligt dit een beetje moeilijk, maar aangezien het morgen carnaval is en we enkel aanwezig hoeven te zijn tot 11h om te helpen, zagen we dit als de uitgelezen kans om het goede nieuws te vieren. We hadden afgesproken met Janne en Stein die ons Boyke, een Nederlandse stagiair en collega van Stein in het MOB, leerden kennen. Omdat de feestjes hier pas om 2h beginnen, speelden we thuis nog enkele spelletjes voor we vertrokken. Wat een feest! Gelukkig kunnen we morgenmiddag na een bezoekje aan de vreemdelingendienst om ons visum te verlengen, een paar uurtjes slaap inhalen...

Bigi bosi en brasa  (= dikke kus en knuffel) van een gelukkige Eline!

Dag 23

Dag lieve volgertjes!

Vandaag wilden we graag verder werken met het Braziliaanse meisje. We maakten een soort van kwartet met zaken (woordenschat) die ze het meeste nodig heeft in de klas.

+ etui
- pen
- potlood
- veger
- slijper

+ bord
- krijt
- bordenwisser
- lat
- datum

+ boekentas
- rekenschrift
- taalschrift
- rekenboek
- agenda

+ handenarbeid
- schaar
- lijm
- stiften
- papier

Jammer genoeg was het haar dagje niet. Blijkbaar huilde ze al de hele dag. Wat memory spelen ging wel in de klas maar enkel omdat ze er niet aan kon weerstaan. Het gezichtje bleef op donderwolk. Ik had haar ook buiten gekregen aan  onze tafel om wat spelletjes met onze naam a.d.h.v. bodypercussie te doen, maar ook dat was met een pruillipje. Bij het overlopen van de diertjes die we vorige keer leerden, blokkeerde ze weer terwijl ik wist dat ze vast en zeker de woordjes nog kon. Het zag er naar uit dat we vandaag niet veel meer zouden bereiken.

Toevallig vroeg de directrice of we de 1e klas niet konden overnemen. We leerden het liedje over Kris de beer die een malheur had met z'n fietsband. De kinderen waren dolenthousiast! Iets té enthousiast... Ze zijn hier duidelijk niet gewoon om veel interactie te hebben in de klas waardoor de kinderen bij het minste door hun dak vliegen. Dan is het voorlopig nog wat afwisselen tussen een activiteit en lezen/overschrijven. Ondertussen kregen we een jarige over de vloer die wat frisdrank en kaasrolletjes- en bolletjes bracht voor de juffen. Tjah, die slaan we niet af! Als afsluiter las ik nog het verhaal van 'Piro en het piratenschip'...

Deze middag hebben we zoals gewoonlijk flink gewerkt. We maakten een bundeltje voor de juffen met een aantal (kosteloze of budgetvriendelijke) beloningssystemen. Hieruit kunnen ze een keuze maken die Eva en ik dan zullen uitwerken en maken. Daarnaast staken we les 2 rond 'gezonde voeding' in elkaar. De rest van de avond bestond uit tekenen en kleuren van cassave, kouseband, sopropo, bananen, kip, rijst, bami, pindanoten, etc.

Oef! De kaartjes zijn af dus zijn we klaar om in ons bedje te kruipen om morgen weer een fantastische les te geven in klas 3B!

Tot morgen!

Dag 22

Dag lieve volgertjes!

Haaaah, dag van de revolutie! Een dagje vrij dus...

We begonnen de dag met minder goed nieuws. De vake van Michiel, Eva haar vriend, is gestorven. Ik wens hem en zijn familie heel veel sterkte toe...

Om ook Eva's gedachten een beetje te kunnen verzetten gingen we gretig in op het voorstel van Kim om te gaan zwemmen. Hotel Martinus is onze dikke vriend geworden en zeker na een fietstochtje van drie kwartier in de zon. Het heeft ons echt deugd gedaan en zijn niet vies van een bruiner kleurtje!

Onderweg zijn we de krekels (lees: mannen langs de kant of in een auto die pssst-en en roepen en fluiten en...) ondertussen al gewoon geworden. Al kunnen we het de ene dag al beter verdragen dan de andere.

Ik verwende Eva en mezelf met spaghetti en kaassaus (papa-saus). Het was wel degelijk te vreten!

's Avonds kregen we 2 dames over de vloer die ons gezelschap wilden houden met een glaasje margaritaprobeersel (of cola) om wat bij te kletsen. Je kent dat... 'wijven' onder elkaar.

Hogen tijd om in ons beddebaksken te kruipen! Juist nog wat foto's op de blog zetten en klaar!

Dodokes!

Dag 21

Dag lieve volgertjes!

We beginnen al aan week 4! Niet te geloven! Al een vierde van het avontuur is doorlopen en wordt gekoesterd. Ik zou zeggen: "Dat kunnen ze ons al niet meer afpakken!" ;-)

Maandag betekent theaterdag. Vandaag startten we in de vierde klas het project 'muzisch werken rond taal'. De kinderen werden wild-enthousiast wanneer ze hoorden dat we met hen een theatervoorstelling zouden maken. We hadden echt een leuke, interactieve eerste les voorzien!

Na wat brainstormen, categoriseren, spelletjes, opwarmingsoefeningetjes, ... begonnen we aan het echte werk: het schrijven van het script! We kwamen uiteindelijk in samenspraak met de hele klas tot 'de bones' van het verhaal. Juf Eva en ik begeleidden de klas door het verloop aan bord te tekenen en ik kan al verklappen: "Het wordt een verhaal vol spanning!" Volgende keer verdelen we de taken en gaan de kinderen aan de slag voor het schrijven van het libretto, het voorzien van ondersteunende muziek, het maken van een affiche, kostuums, rekwisieten, decor, etc. Nog veel werk voor de boeg dus!

Er was vandaag weer een jarige in de klas. Het is de gewoonte dat het feestvarken voor één dag zijn/haar normale huiskledij mag dragen op school, de keuze heeft welke dingen hij/zij al dan niet wil doen en de klas trakteert op zoet en lekkers. Da's nu toch wel toevallig dat er nog een stukje taart voor juf Eva en juf Eline over was :)... Smullen maar!

Het begin van de week betekent ook dat het weer tijd is om de koelkast weer aan te vullen en we dus grote boodschappen moeten te doen bij Choi's. Zo gezegd, zo gedaan. Voila, we zullen weer niet verhongeren of verdorsten komende week!

Een fles roséwijn die we tegenkwamen

Thuis nog even onze stageagenda aanvullen om door te kunnen sturen naar meneer Mennes en onze boekhouding eens mooi in een documentje te zetten. Ik moet het af en toe zeggen... Wij zijn goed bezig!

Dat verdient een afleveringetje van Wauters vs Waes met gezelschap van heerlijke panini's à la Tindemans!

Vanavond hebben we afgesproken met wat vrienden om na een drankje naar het centrum te gaan want blijkbaar geeft President Bouterse een toespraak vanwege van de nationale vrije dag op 25 februari naar aanleiding van de overname via een staatsgreep in 1980. Dat kunnen we toch niet missen?!

Bakabana's na de regen

Zo, weer ons dagje aangevuld. Ik ben eens benieuwd wat er morgen ons pad komt!

Kusjes!

PS. Nog eens een gelukkige verjari, papie!