We gaan week 3 al in! Ongelofelijk hoe snel het gaat! Vandaag is onze startdag van ons zorgklasje voor anderstalige kindertjes. Na de vlaggenparade en de weekopening kozen we onder het afdak voor de klassen een tafeltje uit om ons te installeren. We wilden het echt zo aantrekkelijk mogelijk maken voor de kinderen zodat ze de remediëring niet als straf zouden zien, maar dat ze met plezier naar ons zouden komen om hen te laten helpen. We stonden echt te popelen om eraan te beginnen!
We hadden het contact maken met het kind echter onderschat. Ze blokkeerde volledig omdat ze uiteindelijk door de directrice uit haar veilige biotoop, de klas, werd gehaald. Zo beschouwde zij het natuurlijk als een straf. Ondanks we alles uit onze trukendoos haalden om haar interesse te wekken en haar op haar gemak te stellen, zag het er niet naar uit dat we succes zouden boeken en werd ze enkel rustig wanneer ze na een halfuur opnieuw alleen aan haar bank zat. Een beetje teleurgesteld beseften we dat we uit onze idealistische intenties de lat te hoog hadden gelegd. We proberen het een van de komende dagen opnieuw, maar dan in haar vertrouwde omgeving. We geven haar nog lang niet op!
In deze klassen zullen we de komende dagen nog verder observeren en verkennen i.f.v. de projecten. Spannend!
Deze middag hadden we echt nood aan een straaltje zon en een siesta'ke. Blogje hier, blogje daar. Een skypeje met 2 Spaanse topwijven en mijn gedachten bij een bovennatuurlijk sterke topvrouw die zeker weet dat ik hier aan haar denk.
Morgen weer een nieuwe dag vol verrassingen met de eerste keer een kijkje bij de naschoolse opvang!
Droom zoet, lieverds!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten