Dag 4

Dag lieve volgertjes,

Hier ben ik weer met mijn dolle verhaaltjes. De tijd vliegt hier zo voorbij ondanks alles op z'n gemakje gebeurt. De afspraak met de dienst vreemdelingenzaken was pas volgende week vrijdag gepland, dus konden eens lekker uitslapen. Nuja.. uitslapen... om 7 uur werd ik wakker (dank u, jetlag).

We gingen een rustig dagje tegemoet. Een beetje nestelen in de zetel en wat taakjes voorbereiden, wat prutsen met de gsm die wat last heeft van de tropische hitte, de film 'the book thief' afkijken die we gisteren noodgedwongen halverwege moesten afzetten omdat we allebei sliepen, mijn valiesje volledig legen en de kleerkast vullen, huisje opruimen, etc.

Het werd wel eens stilaan tijd om ons eigen potje te koken. We ontdekten voor het eerst het Chinese winkeltje schuin tegenover ons! Heel handig om snel nog wat kleine dingetjes te halen zoals boter en nog wat 'Ohja! Dat ook nog-spulletjes':
* brood
* suikertjes
* chilling oil en Alcolade voor Eva tegen het jeuken

En het koken kon beginnen! Ondertussen kwam mama Sheik nog eens langs om te kijken of alles goed ging. Ze is echt een schatje. En ze zag dat het goed was. Dit was het resultaat!

Superlekker, al zeg ik het zelf!

In de namiddag wilden we absoluut een powersmoothie gaan drinken op aanraden van Wouter en nog vele andere voorgangers. Na wat toeristisch kijken op de kaart op elke hoek van de straat, kwamen we bij 'Powiersmoothie'. Jammer genoeg kwamen we tot de ontdekking dat de zaak sloot en verhuisde naar de andere kant van de stad: de HermitageMall. Geen nood, nog tijd genoeg om die te bezoeken! Dan maar naar de Zus en Zo waar we bekenden via SPS tegenkwamen. We konden ons gelukkig troosten met een caiperinhaatje. Blijkbaar was er een boomkip (leguaan) in de boom geklommen. Op zo'n momenten moet ik een paar keer tegen mezelf zeggen dat ik echt wel in Zuid-Amerika zit. Om het met Eddy Wally's woorden te zeggen: ONVOORSTELBAAR!

We merken dat de vrijheid voor een blanke vrouw veel beperkter is in Paramaribo dan in ons Belgenlandje. Ten eerste moet je je best in groep verplaatsen en het gefluitgeroep, getoeter en gepssst negeren. Er zijn vele straten en buurten waar we niet in mogen omdat het te onveilig is. Het lastige is dat wij, stagiaires, ons verplaatsen met de fietsen. In Paramaribo heb je ontzettend veel eenrichtingsstraten en dit geldt ook voor de fietsers dus vlug ergens heen en terug is niet zo vanzelfsprekend. Dat missen we wel. Zeker omdat het bij ons fijn lijkt om op een zwoele avond een wandelingetje of fietstochtje te maken om de buurt te verkennen. Not done. 's Avonds moet je gewoon een taxi bestellen ook al moet je maar 2 straten verder zijn. Safety first!

Deze avond waren we uitgenodigd door enkele vrijwilligers van SPS die we leerden kennen bij het etentje. We namen dus de taxi naar 'tVat, een gezellig eetcafeetje. Daar maakten we kennis met de eerste Surinaamse kakkerlak. Goed voor een collectief dansje op je eigen stoel :-).

Vervolgens reden we richting Broki waar een karaokeavond plaatsvond waar we met een bang hartje onze beste zangtalenten zouden bovenhalen. Uiteindelijk werd onze bleke groep de ster van de avond aangezien we blijkbaar de enige waren die de micro durfde vast te nemen per uitzondering van een schattig koppeltje dat om beurten een romantisch liedje voor elkaar wilde meekwelen. En wij konden dat alleen maar stimuleren ;-)!

Moe maar voldaan konden we huiswaarts keren...
Slaapwel!