En het is zover. M'n beginnersgeluk is voorbij. De muskieten beginnen me te lusten.
Tijd om drastische maatregelen te nemen. De muskietenkaars staat aan, de elektrische antimuggenstekker steekt in en we gaan op zoek naar wat straffere inheemse muskietengel (een echte verdelger naar verluidt).
Deze ochtend gingen we met de hele school naar de kerkdienst van 8h tot 9h.
Eerst en vooral is de houten kathedraal heel indrukwekkend. De kinderen kregen elk een jubilate en bleven muisstil zitten. De pater begon een verhaal te vertellen over een herder die zorgt voor zijn schapen. Hij betrok de kinderen. Hij vroeg wat schapen eten: "Eten schapen Mc Donalds?! Nee, toch?!" Alle kinderen in koor: "Neeeej, ggraaaaas!" (In je hoofd moet je het echt met een nasaal stemmetje als 'graas' lezen, want zo zeggen ze dat hier...)
De pater had een verbazend goede stem. Hij leerde de kinderen leuke liedjes zoals 'Laat de kind'ren tot mij komen' en 'Loof Hem, prijs Hem' en hij leerde zelfs een psalm aan uit het hoofd.
Psalm 23:
De Heer is mijn herder,
mij ontbreekt niets
Hij leidt me naar groene weiden,
Hij leidt me aan stille wateren
Ja, al moet ik door een dal van diepe duisternis,
ik vrees geen kwaad
Want U bent met mij,
Uw staf en Uw stok, zij troosten mij
Er was echt leven in de kerk. De kinderen klapten de liedjes mee en zongen uit volle borst. Inspirerend!
Na een taallesje mocht ik mee voor de gymles. De kinderen kleedden zich om in de klas en vertrokken naar het veld voor tikspelen. Tussendoor mochten de leerlingen telkens van hun flesje water drinken wat echt wel nodig was tijdens het sporten in de hitte. Hopelijk heb ik er ineens een kleurtje bijgekregen ;-).
Na de pauze kregen de kinderen een rep (en geen wrap zoals ik eerst had verstaan, maar een repetitie wat eigenlijk een overhoring betekent).
Ik begin me echt al een beetje thuis te voelen op het schooltje. Zeker wanneer je na een risicovolle fietstocht op het schoolerf toekomt en alle kinderen naar je toe rennen. Het geeft me echt veel 'goesting' om zelf het heft in handen te nemen...
Deze middag kwamen mama en papa Sheik langs om mijn ventilator te herstellen! Joepieee! Gedaan met de zwoele nachten (of klinkt dat verkeerd?). Ondertussen ligt het ook vast dat papa me in de paasvakantie (van 10 tot 19 april) komt vergezellen. Dat zal wat geven!
Kusjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten