Deze ochtend werden we 'stilletjes' wakker door de brulapen (inclusief de Hollandse meiden). Ons ontbijt bestond uit pannenkoeken, boterhammetjes met jam/pindakaas/choco/groentjes en ei met geraspte kaas. Met een bodemlaagje maakten we ons klaar voor een fixe afdaling naar de Leovallen, de Irenevallen en het uitzichtpunt, de Mazaronitop.
Het was een echte tropische dag. We mochten tijdens het afdalen genieten van een regenweertje, wat onze tocht echt niet gemakkelijk maakte door de gladde ondergrond. Gelukkig kregen we elk een stok die we nodig hadden om het evenwicht tussen alle boomwortels, takken, bladeren en spekgladde klei te bewaren. Met de natuurlijke koude douches waanden we ons in een droom. Onvergetelijke momenten.
Natuurlijk moesten we na 2 uur afdalen ook de hele weg terug naar boven geraken. Wel, ik heb toen meermaals gedacht dat ik dit 3 jaar terug niet had moeten proberen. We deden er de helft zo lang over om de Brownsberg terug te beklimmen. Ik kwam echt tot rust in m'n hoofd en kon veel nadenken. Ik ben zo dankbaar voor alle kansen die ik in mijn leven al gekregen heb...
Het laatste stukje kwamen we al zingend door. We haalden enkele nostalgische generieken van legendarische en iets minder gekende televisieprogramma's naar boven. We voelden ons echt onklopbaar toen we ons hutje terug bereikten. Gauw in de douche want die kon iedereen wel gebruiken. Na de lekkere bami met kip en bakabana's was het al tijd om onze hangmatten en klamboe's terug op te bergen en op te kramen. Om half 16 vertrokken we naar huis want we hadden nog een busreis van 3 uur tegoed. Halleluja!
Het was echt een weekend om nooit te vergeten! Ik vind het zalig dat we weer zo'n leuke vriendengroep maakten en dat ik dit alles met hen heb kunnen delen.
Love you, mijn kolibrie'tjes, grietjebie's en honingbloemetjes!
ON-WAAR-SCHIJN-LIJK jaloers op deze fantastische trip! Ik heb hem gelijkaardig ook gedaan, en ik begrijp zo goed wat je bedoelt! Inclusief de Hollanders trouwens...
BeantwoordenVerwijderen