Deze ochtend werd ik weer wakker door de maden. 't Is te zeggen... Eva schreeuwde het uit dat ze maden zag in de gang. We ondervonden dat de vuilton buiten de boosdoener was. Ondanks we nog maar juist de oude vuilzak in de container hadden geflikkerd en er pas 2 dagen een nieuwe hadden ingestoken vonden we dit vreemd. Uiteindelijk bleek dat de oorzaak bij de broeihaard bij de onderkant van het deksel lag. Het terrasje waar tientallen maden kropen werd stevig geschrobd en geschuurd onder toeziend oog van mama Sheik.
We namen dan maar ineens het hele huis eens onder handen!
De kleren, lakens en zetelhoezen gingen in de was, alles werd opgeruimd, de matten en de kamers werden gestofzuigd, etc. Kortom, alles was weer spik en span. Hoera!
In de namiddag zouden we gaan zwemmen, maar uiteindelijk zijn we toch maar thuisgebleven. We wilden er ineens een zon-dagje op het erf (goed verbrand), werk-dagje en skype-dagje van maken. Ondertussen schreef ik ook mijn eerste lading met kaartjes. Die gaan maandag naar het postkantoor!
's Avonds was er een Braziliaans carnavalsfeest bij Javanen aan de Noordkant waar we werden uitgenodigd door David, de huisgenoot van Janne en Stein. Hij speelt namelijk keyboard in het bandje dat in het bijzijn van Surinaamse tv zou optreden. Dat konden we natuurlijk niet missen! We onthouden vooral dat we dringend op Surinaamse dansles moeten, want amai... die Zuid-Amerikanen kunnen er wat van!
Ciao!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten