Dag 45

Dag lieve volgertjes,

Gisteren kon u lezen dat reeds 3 van de 9 beloningssystemen gemaakt zijn. We moeten het gezegd hebben: "Wij zijn goed bezig!"

Omdat we deze een beetje veilig wilden transporteren en we ook heel veel gerief bij hadden voor onze kookles in de 3e klas, besloten we taxi Ulstrel te bellen. Achteraf bekeken was dit niet zo slim.
A: Zij verstaan ons nooit waardoor we telkens 298 993 937 keer onze straatnaam en huisnummer moeten brullen.
B: Omdat we toch steeds 3 keer moeten terugbellen om te vragen waar ze blijven.
C: Omdat ze ofwel onze straatnaam vergeten zijn, onze huisnummer niet gevonden hebben, ons vergeten zijn, de taxi 'ons niet heeft gezien' en is teruggereden, etc.

Soit, na een half uur belden we dan toch taxi Muntjes. Dat ging iets vlotter, maar toch... onze eerste keer te laat op school.

Allereerst gaven we onze beloningspraaltjes af. We hopen dat de juffen de test als positief mogen ervaren! We vonden het alvast heel fijn om ze te horen jammeren dat ze maar 1 van de 10 systemen mochten kiezen. Ook zagen we dat ze complotten smeden om elk een anders systeem uit te kiezen zodat ze zo veel mogelijk te kunnen uitproberen. Dat stelt toch gerust en doet wel deugd. Omdat we na de pauze onze kookles mochten geven, begonnen we onze volgende 4 beloningssystemen uit te werken. Wat een jobke!

Bij het voorbereiden van onze kookles beseften we dat we de kinderen moeilijk konden vragen om allemaal een scherp mes mee te brengen naar school. Dus nu, waar halen wij in godsnaam 23 scherpe messen vandaan? We gingen ten rade bij onze broers boven. Uiteindelijk kwamen we toch aan een 15-tal messen. Desondanks was de kookles een topper! We doorliepen de 7 stappen bij het koken: het recept, de boodschappen, de voorbereiding, het maken van de fruitsalade, opruimen, tafel dekken, aanvallen! Gelukkig hadden we enkele stukken extra fruit mee voor de vergeetkousen. Het gebrek aan messen werd vlot opgelost door andere taakjes te geven zoals rondgaan om schillen en dergelijk op te halen, snijplankjes en messen verdelen en doorgeven, afwassen, elkaar helpen, etc. Op een uurtje was onze les gefixt. Het ging vlotter dan verwacht... We merkten dat enkele juffen toch nieuwsgierig kwamen binnnenpiepen. Uiteraard brachten we de overschot mee naar de leraarskamer. Hoppa, goede punten gescoord! ;-)

Het noodlot sloeg vandaag toe. Eva haar sandalen hebben officieel de geest gegeven waardoor ze de les op een blote voet heeft moeten geven. Gelukkig spraken we vandaag af met Tine om naar de Centrale Markt te gaan en dus langs de schoenenwinkel konden passeren. Resultaat: voor mij een lange flodderbroek, een zonnebril en een enkelbandje en voor Eva 2 paar sandalen, een enkelbandje en een souvenirtje voor de mama.. Het werd tijd om afscheid te nemen. Tine vertrekt zondag 'op haren alleenend' naar Curaçao voor ze richting thuisfront vertrekt. We zullen je missen!

Ons rest voor vandaag nog het schrijven van onze blogjes, aanvullen van onze boekhouding en het maken van onze rugzak voor de driedaagse naar Isadau en Jaw-Jaw!

Het zal dus weer een tijdje duren eer je de avonturen van dit weekend zal kunnen lezen...

Tot dan!