Dag 53

Dag lieve volgertjes!

Deze ochtend zagen we dat juf Bonita van de 4e klas weer een ontzettend mooi kapsel droeg. Uit nieuwsgierigheid vroegen we waar ze dat heeft laten doen. Ze vertelde ons dat haar nicht dat had gedaan. Omdat ik eigenlijk altijd al eens zo'n vlechtjes wilde hebben, vroeg ik hoeveel dat zou kosten. Juf Bonita vroeg of we deze middag tijd hadden, dat ze het wel bij mij wilde doen tijdens de naschoolse opvang. Daar moesten we niet lang over nadenken!

We begonnen alvast met ons zanglesje over de droomboom bij de 1e klas van juf Shirley. Al gauw kwam ze vragen of 1B erbij mocht komen zitten omdat hun juf verlof had. De kinderen namen hun stoeltjes bij de hand en zetten ze tussen de andere kindjes. Het werd dus even een klasje van 50 kindjes, maar het lukte aardig! De magie van onze droomboom met lekkernijen deed z'n werk!

Na de les had juf Mina ons meteen nodig om toezicht te houden in de 4e klas en om in klas 1B te vervangen (wat we eigenlijk heel raar vonden want aanvankelijk mochten we geen volledige dagen vervangen en juf Vanity die normaal gezien in het eerste stond, was toch op kantoor?). Soit, uiteindelijk heeft ze ons toch afgelost. Zo konden we toch nog wat werken en helpen op kantoor met de laatste voedselbedeling van de naschoolse opvang.

alle juffrouwen van Sint-Elisabethschool II

Eva ging nog even over huis om een boekje te nemen om zich ondertussen bezig te houden en om een borstel te halen (en natuurlijk om even te facetimen met het liefje). Om kwart over 2 kon juf Bonita eraan beginnen. Gelukkig had ze toevallig zelf een zakje met rekkertjes en een kam bij. Het gaf veel bekijks voor de kinderen. Enkele juffen rond een blanke die elkaar helpen de blonde haren zo strak mogelijk (auwtch) in te vlechten. Het was een heel karwei maar na 2 uur en een half was ze klaar! Oef! Nu is het wel duidelijk hoe hard mijn gezicht al gebruind is met die witte hoofdhuid. Het zal nog wat worden om dat in te smeren. Ik moet zeggen, de wind door de haren op de fiets is nu toch ook iets anders geworden...

We hadden voor deze avond ticketjes gekocht voor een grote poolparty die doorging in Commewijne (over de brug!). De partybus, waar we toch een keer moesten op gezeten hebben hier i.p.v. ze voorbij te horen rijden 's nachts, bracht ons erheen. Van ramen in die bus kan je niet spreken. Je kruipt er gewoon met een massa aan volk op, krijgt een drankje, danst op de muziek en geniet van de rit onder de open sterrenhemel en de Surinaamse wind op je smoel.

We kwamen aan bij het zwembad en de jongens hadden er niets leukers op gevonden dan me met kleren en al in het warme water te gooien. Thanks, guys! Ik had toch wat reservekleren moeten meenemen. We hebben voor het eerst onze ogen opengetrokken. Laat ons stellen dat we nu erachter gekomen zijn hoe het komt dat de Surinamers denken dat alle stagiaires naar hier komen voor de zwarte ervaring. Degoutant. Maar we hebben ons dan toch met ons groepje geamuseerd! Met een nat kleedje keerden we terug naar de bus die als eindbestemming normaal gezien Touché had. Uiteindelijk zeiden de organisatoren dat er toch iets tussen was gekomen en dat we toch geen gratis toegang kregen. Typisch maar we waren toch blij dat we in ons bedje konden kruipen.

Dodokes!